Maurits Groen als spreker boeken

Maurits Groen studeerde Politicologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Hij is voormalig staflid en hoofdredacteur bij Vereniging Milieudefensie. In 1982 heeft hij de stap gezet naar de oprichting van zijn eigen milieucommunicatiebureau Groen Milieu &Communicatie BV (mgmc). Later ging Groen ook als adviseur aan de slag, o.a. voor Gemeente Amsterdam, NS, Rabobank en TNT.

Gesteund door een kernteam van medewerkers formeert Maurits Groen telkens specifieke teams voor concrete opdrachten en eigen projecten. Hij kan daarbij putten uit zijn brede netwerk van free-lance medewerkers en bedrijven met wie hij vaak langjarige werkrelaties onderhoudt. Sinds enkele jaren (co-)initiëren ze zelf ook nieuwe bedrijven op duurzaamheidsgebied.

In het verleden was Groen ook initiator en producent van een aantal radio- en Tv-documentaires, gewijd aan actuele milieu-onderwerpen.

Het lijkt erop dat duurzaamheid bij Maurits Groen (1953) in zijn genen zit. Toen hij als achtjarige hoorde dat je papier kunt recyclen, ging hij direct deur-aan- deur oude kranten ophalen. Tijdens zijn studie politicologie raakte hij verder bevlogen over milieu- en ontwikkelingsproblematiek, die naar zijn mening onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Maurits Groen was hoofdredacteur van het magazine van Milieudefensie, werkte mee aan radio en televisieprogramma’s over natuur en milieu, schreef enkele boeken, en richtte in 1982 adviesbureau Maurits Groen Milieu en Communicatie op. In 2006 haalde hij Al Gore naar Nederland met diens boek en film An Inconvenient Truth (en daarna nog vier maal). Ook organiseerde hij de premières van enkele andere klimaatfilms (The 11th Hour, 2007; The Age of Stupid, 2009; Silent Snow, 2011; Chasing Ice, 2013, Before the Flood, 2015), waarvan drie in het Tuschinski theater in Amsterdam. Daarnaast is Groen is lid van onder andere Platform Urgenda, de Stuurgroep ´Duurzame Dinsdag´, de Nederlandse Raad van Advies van de Club van Rome en de redactie van het vaktijdschrift Milieu. Sinds 2007 heeft Groen ook een bescheiden uitgeverij voor belangrijke boeken over duurzaamheid (mgmc.nl), en richtte hij in 2009 de Milieubende op, een stichting die via theater en workshops kinderen uit groep 7 en 8 uitdaagt om mee te denken over oplossingen voor milieu- en klimaatproblemen. In 2009 initieerd en organiseerde Maurits Groen de Klimaattrein, die met de Nederlandse delegatie naar de klimaatonderhandelingen in Kopenhagen reed. In 2012 organiseerde hij op dezelfde manier de ‘Groene Top trein’, die na een ‘ronde door Nederland’ met de Nederlandse delegatie naar de klimaatonderhandelingen in Parijs reed.

Maurits Groen fungeert ook graag als initiatiefnemer en informele verbinder achter de schermen van duurzame projecten en activiteiten. In 2011 richtte hij een drietal bedrijven op. WakaWaka, de bekendste, richtte hij op samen met Camille van Gestel. WakaWaka produceert super efficiënte solar LED-lampen en opladers (mobiele telefoons, USB-radio’s, tablets etc) en mini solar home systems. WakaWaka’s worden ingezet voor noodhulp in crisisgebieden, maar is vooral bedoeld voor de off-grid markt: de 1,2 miljard mensen die niet zijn aangesloten op het elektriciteitsnet. WakaWaka maakt duurzame en schone verlichting bereikbaar en betaalbaar voor mensen die minder dan twee dollar per dag verdienen. WakaWaka heeft inmiddels meer dan een miljoen mensen in meer dan veertig landen voorzien van licht en/of elektriciteit..

Maurits Groen: “In WakaWaka komt alles wat ik daarvoor gedaan heb op een prachtige manier samen.” Groen geldt als een van de meest invloedrijke Nederlanders op het gebied van duurzaamheid. Vanaf de eerste keer stond hij hoog in de ‘Duurzame Top 100’ van Dagblad Trouw en de zevende keer, in 2015, werd hij zelfs nummer 1 (en is sindsdien jurylid). In zijn rol als adviseur legt hij vooral de nadruk op het opstellen en uitvoeren van het beleid van bedrijven en overheden ten aanzien van (aspecten van) duurzame ontwikkeling in relatie tot hun respectievelijke eigen kerndoelen. Niet zelden werkt hij ook actief mee aan de uitvoering van deze adviezen en dan vooral met betrekking tot de communicatie.