Ilja Gort, een bekende Nederlandse wijnmaker, schrijver en televisiepersoonlijkheid, deelt zijn unieke kijk op het leven in Frankrijk en de kunst van het wijnmaken. In diverse interviews en boeken vertelt Gort over zijn ervaringen op het Franse platteland. Zijn verhalen combineren humor, doorzettingsvermogen en liefde voor eenvoud. Het plattelandsleven vormt de rode draad in zijn werk en levensstijl.
Overleven in Frankrijk met humor
In zijn boek “Surviving in France” beschrijft Gort hoe hij een vervallen château bij Bordeaux omtoverde tot een bloeiend wijnbedrijf. Zijn aanpak? Doorzetten, lachen en fouten omarmen. Zijn nuchtere blik op het Franse leven maakt zijn boeken herkenbaar én leerzaam. Voor wie droomt van een bestaan in Frankrijk is het een bron van inspiratie.
Koken als verbindend element
In “Chateaukoken,” geschreven met partner Caroline D’Hollosy, laat Gort zien hoe koken het hart vormt van het plattelandsleven. Eenvoudige maaltijden, bereid met lokale producten, brengen mensen samen. Hij benadrukt het belang van aandacht en plezier in de keuken. Een goed gerecht hoeft niet ingewikkeld te zijn.
Schrijven met verbeelding en lef
Met zijn thriller “Château Fatale” betreedt Gort het terrein van fictie. Hij ontdekte hoe anders het is om personages te verzinnen in plaats van gebeurtenissen na te vertellen. Tijdens het schrijven veranderde hij zelfs het geslacht van zijn hoofdpersoon. Deze stap dwong hem tot een complete herschrijving van het boek, wat hem veel leerde over schrijven en perspectief.
Plattelandsleven als bron van creativiteit
Het Franse plattelandsleven biedt Gort rust en inspiratie. De eenvoud van het dagelijkse ritme, de nabijheid van de natuur en de menselijke contacten voeden zijn creativiteit. Voor Gort is het platteland geen retraite, maar een plek waar ideeën ontstaan en verhalen groeien. Zijn boeken en tv-programma’s ademen die sfeer.
De schoonheid van het vertragen
Gort benadrukt dat het plattelandsleven helpt om te vertragen en meer aandacht te geven aan wat echt telt. Geen constante haast, maar tijd om te proeven, te kijken en te leven. Hij ziet het als een tegenwicht voor de drukte van de moderne samenleving. Volgens hem kunnen we daar allemaal iets van leren.
