In een tijd waarin de termen inclusie en diversiteit steeds vaker opduiken in het bedrijfsleven, is het de moeite waard om te reflecteren op de impact ervan. Niet alleen op de werkvloer, maar ook op het imago van een organisatie. Recentelijk heeft UK Finance, de Britse belangenorganisatie voor banken, besloten de term ‘zwarte markt’ te vermijden, uit angst voor racistische connotaties. Dit roept de vraag op: is de focus op inclusieve taal en diversiteit een oprechte inspanning of een oppervlakkige poging om het imago te verbeteren?
De financiële crisis en diversiteit: lessen uit het verleden
Terugblikkend op de financiële crisis van 2008, kunnen we ons afvragen of een meer diverse samenstelling van de raden van bestuur in de bankensector een verschil had kunnen maken. De crisisanalisten wezen op de homogeniteit van de bankbesturen, die voornamelijk uit blanke mannen bestonden. Er werd gespeculeerd dat een grotere diversiteit in perspectieven en achtergronden, waaronder meer vrouwen en mensen van verschillende etniciteiten en seksuele geaardheden, tot andere beslissingen had kunnen leiden. Dit idee werd gevoed door de opmerking van de huidige ECB-voorzitter Christine Lagarde, die suggereerde dat als Lehman Brothers ‘Lehman Sisters’ was geweest, de wereld er anders uit had gezien. Maar zou dat echt zo zijn geweest?
De valkuilen van ongepaste bemoeizucht
De huidige trend in het bedrijfsleven om de nadruk te leggen op inclusie en diversiteit roept vragen op over de oprechtheid en effectiviteit van deze aanpak. Neem bijvoorbeeld de situatie met de Britse bank die de politieke standpunten van Nigel Farage in strijd achtte met hun inclusieve waarden en zijn rekening sloot. Dergelijke acties kunnen worden gezien als een ongepaste bemoeizucht die verder gaat dan het nastreven van een gezonde werkomgeving. Ze riskeren het creëren van een beeld van bedrijven die meer gericht zijn op hun imago dan op echte verandering.
Afsluitende gedachten
Terwijl bedrijven streven naar een meer inclusieve en diverse werkomgeving, is het belangrijk dat deze inspanningen oprecht zijn en niet enkel bedoeld om het imago te verbeteren. Zoals Roderick Veelo, een bekende journalist en spreker, zou kunnen bevestigen, is het essentieel dat organisaties een balans vinden tussen het bevorderen van diversiteit en het behouden van hun authenticiteit en integriteit. Het gaat erom echte verandering te bewerkstelligen, niet alleen voor de schijn. Inclusie en diversiteit moeten meer zijn dan alleen maar woorden; ze moeten weerspiegeld worden in de acties en de cultuur van een organisatie.
Door Roderick Veelo