In een tijd waarin organisaties massaal op zoek zijn naar hun ‘why’, stelt Karl Raats een nuchtere vraag: mag je je werk ook gewoon leuk vinden? Volgens Raats is het najagen van een groots en meeslepend doel niet altijd noodzakelijk. Werkplezier ontstaat vaak uit het dagelijks doen van dingen die je energie geven, zonder dat daar een hoger doel aan verbonden is. Of je nu lesgeeft, brood bakt of software ontwikkelt—het plezier zit in het vak zelf.
De valkuil van de ‘purpose-hype’
Raats waarschuwt voor de druk die ontstaat wanneer organisaties koste wat kost een ‘purpose’ willen formuleren. Deze trend kan leiden tot geforceerde missieverklaringen die weinig zeggen over de dagelijkse realiteit op de werkvloer. Volgens Raats is het belangrijker dat medewerkers zich verbonden voelen met hun werk en er plezier aan beleven, dan dat ze zich identificeren met een abstract hoger doel.
Ideeën versus oplossingen
In zijn blogpost “De meest miserabele vraag ooit” bespreekt Raats de valkuil van het vragen naar ideeën wanneer men eigenlijk op zoek is naar oplossingen. Hij legt uit dat ideeën slechts de zaadjes zijn en dat oplossingen de oogst vormen. Het is essentieel om het verschil te begrijpen en te waarderen, zodat ideeën de kans krijgen om te groeien en niet meteen worden afgewezen.
Het eerlijke organigram
Raats deelt ook zijn inzichten over leiderschap en organisatiecultuur in “Het eerlijke organigram”. Hierin verdeelt hij collega’s en leidinggevenden in categorieën op basis van hun vermogen en bereidheid om problemen op te lossen. Dit helpt organisaties om beter te begrijpen waar de knelpunten liggen en wie de echte probleemoplossers zijn.
Werkplezier als strategische keuze
Werkplezier is geen luxe, maar een strategische keuze die bijdraagt aan duurzame inzetbaarheid en innovatie. Wanneer medewerkers met plezier werken, zijn ze creatiever, productiever en meer betrokken. Raats benadrukt dat organisaties die investeren in werkplezier, bijvoorbeeld door ruimte te geven voor autonomie en vakmanschap, op de lange termijn succesvoller zijn.
