20 jaar expertise
All-Inclusive tarieven
Binnen 24 uur offerte
Uitgebreide Support
Tevredenheidsgarantie
Gemiddelde beoordeling: 9,0
Vrijblijvende offerte
17 juli 2017

Verwondering op de werkvloer

Blog: Niels Houtepen

Het is iets dat tot ons achtste levensjaar een vanzelfsprekendheid is… En dat daarna langzaam lijkt af te brokkelen. Na die tijd projecteren we onze overtuigingen steeds vaker op het nu. We oordelen en creëren zo onze eigen werkelijkheid. We laten geen ruimte meer voor dat cadeau aan onszelf of aan de ander. Dat cadeau dat we tot ons achtste nog keer op keer wisten uit te pakken. Het cadeau van verwondering.

De ogen van een kind

Ik betrapte mij erop toen ik onlangs een bezoek bracht aan Euro Disney. Het park was kleiner geworden. En in plaats van Mickey Mouse, liep er nu een man in een Mickey Mouse pak.

De laatste keer dat ik Euro Disney zag, was ik acht jaar en drie turven hoog. Alles leek zo groot, alsof ik in een ander land terecht was gekomen. Niet veel later besefte ik dat het park niet was veranderd. Het had dezelfde impact op mijn neefje als op mijn achtjarige ik.

Ik was veranderd.

Voor mijn gevoel veel te snel. Hoe graag had ik het park niet verlaten met dezelfde overweldigende indruk als twintig jaar geleden. Maar ik kon het niet meer zien door de ogen van een kind…

God

Sir Ken Robinson illustreerde het treffend met een anekdote over een zesjarig meisje. Achter in de klas zat ze geconcentreerd te tekenen. Het fascineerde de lerares, die haar vroeg: “Wat ben je aan het tekenen?”

“Ik teken God”, antwoordde het meisje. “Maar niemand weet hoe God eruitziet”, wierp de lerares tegen. En het meisje antwoordde: “Maar zo meteen wel.”

De werkvloer

Elke dag weer hebben we lef nodig om het kind in onszelf de ruimte te geven. Om onszelf en de ander te verwonderen. Het maakt het leven zoveel interessanter. En het verandert ook processen op de werkvloer.

Want wat als…

  • We een verkoopgesprek niet zouden ingaan met de wens om te verkopen, maar om de ander te verwonderen?
  • We een discussie niet zouden ingaan om ons gelijk te halen, maar om onszelf en de ander te verwonderen met oprechte nieuwsgierigheid en de wil om van elkaar te leren?
  • We “Luister nou eens naar me!” zouden vervangen door “Vertel me eens wat meer?” als een collega kritiek op ons levert?

Het is een inzet van verwondering met echte magie tot gevolg…

Illusie

Lang dacht ik door mijn passie voor illusie dat verwondering schuilt in een onbegrijpelijke truc of een onverklaarbaar mind experiment. Maar steeds meer kom ik erachter dat echte verwondering zit in de verbinding tussen mensen. In de kinderlijke oordeelloosheid die nog steeds in elk van ons verborgen zit. En die niet kan wachten om de wereld door een andere bril te bekijken.

Als managers, bestuurders, leerkrachten en salestijgers verwondering toch eens als hoogste doel zouden hebben… Dan zouden illusionisten en verwonderaars minder vaak nodig zijn om wat verwondering toe te voegen aan de realiteit. “Ieder nadeel heeft zijn voordeel”, zou een verwonderaar van weleer zeggen. In de tussentijd hou ik mijn pakje speelkaarten nog maar even paraat. Voor een moment van verwondering op de werkvloer, mocht het nodig zijn…

“There is an objective reality out there, but we view it through the spectacles of our beliefs, attitudes, and values.”

―David G. Myers